Ook mensen die graag dingen weggooien, zoals ik, hebben soms teveel spullen in huis. Weggooien lijkt zo makkelijk, maar toch zijn er een paar uitdagingen waarvan ik je graag af help!
Vooral door het boek Opgeruimd! van Marie Kondo lijkt weggooien een eenvoudig klusje. Heb je het niet nodig? Word je er niet blij van? Weg ermee! In werkelijkheid is het lastig om te bepalen wat je nodig hebt en waar je daadwerkelijk blij van wordt. In het boek De kunst van het weggooien, van de Japanse Nagisa Tatsumi (de inspiratiebron van Marie Kondo) worden 10 ideeën en tien technieken voor het weggooien uit de doeken gedaan. Ik deel er een aantal die voor mijzelf erg herkenbaar zijn, maar waar ik niet altijd bij stil stond. Overigens heb ik het steeds over weggooien, maar je kunt natuurlijk ook dingen weggeven of verkopen.
‘Voorlopig bewaren’ is taboe
Een gevleugelde uitspraak van mijn man hier in huis is: ‘Gooien we het nu weg of laten we het eerst een half jaar liggen voordat we het weggooien?’ Meestal gaat dit om cadeau’s die ontzettend lief zijn, maar waar je eigenlijk niet zoveel mee kan. Of spullen waarvan je het gevoel hebt dat je hier nog te gehecht aan bent en je er nog niet aan toe bent om het weg te gooien. Eigenlijk weet je wel dat het weg moet, maar je bent er nog niet aan ’toe’. Waardoor het lange tijd in je huis blijft rondlummelen en ruimte blijft innemen, terwijl je eigenlijk weet dat het prima weg kan. Niet doen dus, kies meteen!
Hoed je voor ‘heilige koeien’
Hier heb ik als zuunigerd nogal eens last van. En dan niet zozeer omdat dingen mij emotioneel heel erg raken, maar omdat het bijvoorbeeld duur was in aanschaf. Dan vind ik het zó zonde om het weg te gooien, dat ik het liever jaren op mijn zolder laat staan terwijl ik het nooit gebruik. Hetzelfde heb ik met dingen die je niet kunt vervangen, zoals dus wel die emotionele dingen. Maar in principe zijn deze persoonlijke spullen alleen maar herinnering-dragers, de herinneringen zitten veilig verstopt in je hoofd.
Wees niet bang voor spijt achteraf
Nadat ik jaren geleden ons huis had ‘geMarieKondot’ werd er echt aan de lopende band weer flink gezucht als er iets kwijt was. En daarom heb ik het gevoel dat ik het echt héél zeker moet weten dat we iets echt niet meer nodig hebben. Niet omdat ìk spijt heb achteraf, maar omdat ik mijn huisgenoten geen munitie wil geven. Een handig hulpmiddel hierbij vind ik de 20/20 regel van The Minimalists: Je kunt alles weggooien wat je kunt vervangen voor minder dan 20 euro en in minder dan 20 minuten van je huis.
Gooi dingen weg voordat het is opgebruikt
Hier komt die bovenstaande zuunigerd weer tevoorschijn. Als het nog werkt, waarom zou je het dan wegdoen? En vaak ook; ja ik heb een tweede hiervan gekocht, omdat de eerste niet meer werkte. Maar wat nou als we hem een keer allebei tegelijkertijd nodig hebben? Geen hele vreemde gedachte, maar als je dat bij alles doet heb je twee keer zoveel spullen in huis dan nodig. En sommige spullen worden ook gewoon beter naar verloop van tijd. Een oude wasmachine bijvoorbeeld kun je prima voor de tijd vervangen, omdat dit het stroomgebruik enorm verminderd.
Gooi dingen na een bepaalde periode of bij een bepaalde hoeveelheid weg
Van sommige dingen weet je dat ze op den duur minder goed werken of dat je ze niet meer gaat gebruiken. Bijvoorbeeld een boek dat drie jaar in de kast staat, ga je waarschijnlijk niet meer lezen. Ook zijn kinderen bepaald speelgoed op een gegeven moment ontgroeit. Bovendien kun je soms gewoon teveel van iets krijgen, zoals pennen, (of potloden als je kind bent, echt niet normaal hoeveel potloden je dan krijgt!) pyjama’s en wat te denken van schoenen? En tassen? Je kunt hier voor jezelf regels voor instellen, waardoor je voorraad altijd beperkt blijft en je op het moment zelf geen ingewikkelde beslissingen hoeft te nemen. Of neem jezelf voor dat je bij elke nieuwe aankoop iets wegdoet, zodat je voorraad gelijk blijft.
